सानी चरी (बालकविता)

•    रमेशचन्द्र घिमिरे 

चिर्बिर गर्दै कहाँबाट आयौ सानी चरी

यौटै जीउमा देख्दैछु म रङ्ग थरि–थरि

आकाश हो मैदान तिम्रो रूख तिम्रो बास

धर्तीमाथि छरिएको अन्न तिम्रो गास

आकाश–रूख–धर्ती चाहार्दै उड्छ्यौ घरी–घरी

थकाइ मार्न हाम्रो घरमा आऊ सानी चरी

त्यति राम्रा प्वाँखहरू मेरा जीउमा रहे

तिम्रोजस्तै मीठो लय मेरो पनि भए

म पनि त नाच्थेँ–गाउँथेँ छक्क परी–परी

तिम्रो रूप मलाई पनि देऊ सानी चरी ।

मध्यनेपाल नगरपालिका–६
भोर्लेटार, लमजुङ