गालाको कोठी (बालकविता)
– रमेशचन्द्र घिमिरे
रुँदै–रुँदै भनेकी सानी बैनी ज्योतिले
मेरो रूपै बिगार्यो गालाको यो कोठीले
आँसु चुहाई दिनदिनै रुँदा–रुँदा गएन
साबुन र पानीले मुख धुँदा गएन
दलूँ कि त ओखती फुटालेर फालूँ कि !
कि त जे जे भै जाओस् सधैँभरि पालूँ कि !
दबाई अनि बुटीले केहीले छुँदा गएन
जान्छ होला भनेको मुख धुँदा गएन
भन्नुभयो आमाले केको पिर–सुर्ता हो ?
तिमी राम्री भएकी यै कोठीले गर्दा हो
कुरा त्यस्तो रैछ र पो यस्तो हुँदा गएन
कोट्याउँदा गएन मुख धुँदा गएन ।
- *********************
– मध्यनेपाल नगरपालिका–६
भोर्लेटार, लमजुङ
यहाँ प्रकाशित कुनै समाचारमा तपाईंको गुनासो भए हामीलाई [email protected] मा इमेल गर्न सक्नुहुनेछ । यही इमेलमा तपाईंले आफ्नो विचार वा विश्लेषण, सल्लाह र सुझाव पनि पठाउन सक्नुहुनेछ । हामीसँग तपाईं फेसबुक र ट्विटरमा पनि जोडिन सक्नुहुन्छ । हामीसँग तपाईं
फेसबुक र
ट्विटरमा पनि जोडिन सक्नुहुन्छ ।
Advertisement
यो खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?
प्रतिक्रिया
सम्बन्धित खवर
कार्तिक १५, २०८२ शुक्रबार 115 Views
