जिल्लाले चार दिने नि:शूल्क औपचारिक उद्घोषण तालिम सञ्चालन गरेको थियो । तालिम नि:शूल्क भएकाले सिमित सङ्ख्यामा सिमित व्यक्तिहरुले सहभागी भएका थिए।

सिमित व्यक्तिहरू भित्र विभिन्न सँघ‌‍‌‌‌‌संस्थाकाे प्रतिनिधित्व गरेर आएका थिए ।  जम्माजम्मी पैँतिस चालिस जनाकाे सहभागीता थियो ।

तालिम सुरू गरिएको तेस्रो दिनमा उत्कृष्ट दश जना छनोट भयो । छनोट भित्र तिलक पनि परेको थियो ।

चौथो दिनमा दश जनाबाट एकजना बिजेता छनोट हुँदै थियो ।

तिलक धेरै र राम्रो पनि बोल्थे ,उद्घोषण गर्थे अरूको भन्दा आफ्नो  उद्घोषण दमदार ठान्दथे । प्रतिस्पर्धी साथीहरूको केही आकलन पनि तिलक माथि थियो । शत्रु कहाँ कमजोर हुन्छ र भने झैं छनोटमा परेका सबै उद्घोषकहरु कुसल नै थिए  ।

चौथो दिनमा प्रक्टिकलबाट बिजेता छनोट प्रक्रिया चल्यो ।

बिजेता छनोट गर्न प्रशिक्षक ‘प्रकाश’सर कुर्चीमा  बस्नुभएकाे थियाे । सरकाे हातमा  रुब्रिक्स  थियाे । जुन फाइलबुकका आधारमा आज एक जना उत्कृष्ट उद्घाेषक छनाेट हुँदै थियो ।

उद्घोषण गर्ने काम सुचारू भयो। सबैले आ-आफ्नो तरिकाले मञ्जमा उभिएर कार्यक्रम स‌ञ्चानल गर्न थाले । तिलक आफ्नो पालो आएपछि जुरूक्क उठेर अगाडि गई उद्घोषण गर्न थाल्यो ।

उपस्थित दर्शकहरूले तिलकको उद्घोषणमा खासै ध्यान दिएको देखिएन । अरूको उद्घोषणमा तिलक आफै ताली पड्काएर साथ दिएको थियो । उसको पालामा न कसैले प्रशंसा गरे , न कसैले ताली नै बजाए । अन्तिम उद्घोषण सकिएको केही समयमै बिजेता घोषण गर्यो । उक्त घोषणमा सूर्यमानको नाम आयो ।

तिलक छक्क पर्यो । प्रशिक्षक तिर अगाडि बढ्यो अनि सोध्न थाल्यो ।

सर ! म भन्दा कम बोल्ने थोरै बोल्नेको नाम बिजेतामा कसरी ?

आफूले के,कत्ति, कस्तो बोल्यो भन्ने मूल्याङकन त दर्शकले गरिने हो । बोलेन मात्र भइन्दैन ।

अरूमा भन्दा तिम्रो व्यक्तित्व, वाणी, वाककला, हाउभाउ कमी थियो । त्यसैले छनोटमा परेन । कुसल र असल उद्धघाेषक हुन  सहि समयमा गलत शव्द प्रयाेबाट बच्नुपर्छ , रसिलो शब्द , हँसिलो मुहार ,कन्भिडेन्ट, समयको सदुपयोग ,स्मार्ट व्यक्तित्व ईत्यादी थुप्रै उद्घोषकमा हुनु पर्ने गुण थियो र बिजेता बन्यो । कमीकम्जोरी औंल्याउदै प्रशिक्षकले भन्नुभयाे।

प्रशिक्षकको कुराले तिलक मुख बन्द भयाे   ।

राजन ग्याल्दाङ घले 

 धार्चे- ६ काशीगाउँ , गोरखा,  हाल – जापान ,गुन्मा